Tijdens de IARU 2m contest in september 2008 op de Waddenzeedijk bij Lauwersoog werd het idee post gevat vanaf deze locatie eens aan een HF-contest mee te doen. HF-antennes in de vlakke nabijheid van zout water zouden volgens een plaatselijk ingewijde namelijk ‘meroakels’ moeten werken. Onder het mom van ‘Experimenteel Radio Onderzoek’ wilden we dat dan wel eens meemaken. Het format van de PACC contest op 14 - 15 februari 2009 leende zich hiervoor het beste.

Vooraf diende nog wel één en ander georganiseerd te worden. Voor een groep die zich normaal gesproken alleen bezig houdt met golflengtes in het centimeterbereik, is het niet vanzelfsprekend dat  voor de gelijkstroom banden ook antennes, transceivers en aanverwante spullen beschikbaar zijn. Johan PA9JP groef in zijn tuin een gefossiliseerde driebanden beam op, Hans PA1C vond tussen het aluminium op zijn platdak 2 verticals voor 40 en 80m terug en Rinze PC5C wist nog een draaddipool van onbekende lengte uit zijn schuur op te vissen, alsmede een K9AY ontvangstantenne voor de lage banden in elkaar te knutselen. 

In verband met de start van de contest zaterdags om 12:00 UTC,  zouden we de dag van te voren zoveel mogelijk moeten opbouwen. Na onze bus donderdagmiddag uit haar winterslaap te hebben gewekt, verliep de logistieke operatie van mobiele shack en mast vrijdagmorgen vlekkeloos. ’s Middags werden door Eene, Hans, Johan, Rinze, Theo en gast-operator Ronald (PD1ANH) vrijwel alle antennes in elkaar gezet en gecontroleerd op functie. Alles leek in orde totdat de driebanden beam kuren vertoonde. Het was dan ook vrijdag de 13e! In verband met de invallende duisternis werd besloten dit probleem de volgende ochtend aan te pakken. Ter bewaking bleven Hans en ‘chef radialen uitrollen’ Ronald ter plekke overnachten.

De volgende ochtend bleek een losse N-connector van de coaxkabel op de Fritzel beam het euvel van de slechte swr. Met behulp van soldeerbout en tin loste Theo dit probleem vakkundig op. Onder lenteachtige omstandigheden werd de laatste hand aan antennes en station gelegd en anderhalf uur voor het begin van de contest was alles klaar. Tijd genoeg dus om van het zonnetje te genieten.

De start van de contest verliep technisch voorspoedig, alhoewel het aanbod van stations op 20 en 15m niet meeviel, om over 10m maar te zwijgen. Op deze band werd de gehele contest, behalve een paar lokale stations, niets gehoord. Zelfs op 20m konden stations uit de USA maar mondjesmaat worden gewerkt. De condities bleken, zoals verwacht in dit zonnevlekkenminimum, dan ook niet best. In de vroege avond werd omgeschakeld naar 40m waar een lawine van stations onze ‘cq test’ beantwoordde. Datzelfde gebeurde later na omschakeling naar 80m en 160m weer. Vanwege het enorme aanbod van Europese stations werd DX niet gehoord. Zo zou later uit een melding op het DX-cluster blijken dat VK6GX uit Australië ons op 160m hoorde! Helaas hadden wij geen beschikking over het cluster en ging dat station dus aan onze neus voorbij. Pas nadat het aanbod later op de avond en in de nacht wat afnam, konden de verder weggelegen stations worden gewerkt. Echter, zouden we het toen nog moeilijk gaan krijgen…

Om onduidelijke redenen had Theo de warme maaltijd voor de zaterdag reeds vrijdagmorgen meegenomen. Om kort te gaan bleken de ingewanden van Rinze, Hans en Johan niet bestand tegen de beperkte houdbaarheid van de zuurkool en/of worst. Details blijven binnen de groep maar rollen wc-papier gingen er in hoog tempo doorheen. Alleen Ronald met zijn alom bekende maag van staal bleek geen last te hebben en opvallend genoeg Theo ook niet. Een onderzoek loopt nog. Na enige onvrijwillige excursies in de natuur van Lauwersoog verliet Rinze ‘s nachts het strijdtoneel. Met uitdrogingsverschijnselen reed hij huiswaarts om pas zondags na de contest terug te keren. Als overgebleven telegrafist zat Hans de rit op 160,  80 en 40m zo goed als het ging uit. Bij het krieken van de dag bleek pas goed wat voor veldslag zich ’s nachts had afgespeeld. Flarden gebruikt wc-papier wapperden als slingers in de berm alsof een vervroegde carnavalsoptocht was gepasseerd.

De zondagochtend bracht niet de DX waarop we hadden gehoopt; de condities bleven slecht. Het QSO tempo viel terug en met moeite werd op 20m een paar Japanners gewerkt . Een opening op 15m naar Japan werd gemist Aan het eind van de contest om 12:00 UTC prijkten 1324 QSO’s  en 228 multipliers in het  log. Verhoudingsgewijs liep 80m bij ons het beste en werden er op deze band evenveel multipliers gewerkt als bij het multi-multi station PI4CC dat 24 uur continu op deze band zat! Ook op 40m en in iets mindere mate op 160m ging het goed. De hogere banden 15 en 20m vielen wat tegen. Met name op 15m zijn teveel multipliers gemist, simpelweg omdat we ten tijde van een opening op zondagmorgen op een andere band zaten. Een hard gelach nu blijkt dat met slechts 6 multipliers meer we volgens de voorlopige scorelijst bovenaan zouden hebben gestaan!

Desondanks kunnen we terugkijken op een zeer geslaagd evenement. De sfeer was prima en de algehele indruk was uiterst positief. Zoals het nu lijkt bezetten we de 2e plaats in het multi-single klassement; een zeer verdienstelijke prestatie voor deze eerste deelname. Met een operator erbij en een iets andere configuratie van het station gaan we volgend jaar voor de 1e plaats!

Graag tot de volgende PACC in 2010